به گزارش خبرنگار مهر، در پی افزایش پرندگانی که مزاحم نشست و برخاست هواپیماهای ورودی و خروجی به فرودگاه مهرآباد هستند، مدیران این فرودگاه طرحی با عنوان «Bird Strike» (ضربه به پرندگان) را با هدف دور کردن پرندگان از سطوح پروازی به منظور ایمن سازی پروازهای در حال تقرب در این فرودگاه اجرا کردند.

به طور کلی ایمن سازی باند و سطوح پروازی در برابر تردد پرندگان در محدوده فرودگاه ها در تمام دنیا اجرا می شود.

یک کارشناس ارشد ایمنی پرواز در گفت وگو با خبرنگار مهر گفت: در تمام فرودگاههای بزرگ دنیا برای دور کردن پرندگان از سطوح پروازی، از امواج اولتراسونیک (ارسال امواج مافوق صوت) استفاده می کنند که این امواج برای انسان قابل شنیدن نیست ولی پرندگان این امواج را شنیده و از صدای آن می ترسند و فرار می کنند.

وی از دیگر روش های مرسوم برای فراری دادن پرندگان را لیزرپرانی معرفی کرد و گفت: در این روش در برخی ساعات که برای هواپیماهای در حال پرواز مشکلی ایجاد نکند، امواج لیزر به سمت پرندگان تابانده می شود که موجب ترس و فرار آنها از سطوح پروازی به مدت طولانی می شود.

به گفته این کارشناس ایمنی پرواز، همه این روش ها به تأیید سازمان های جهانی حفاظت از محیط زیست رسیده و تا به حال گزارشاتی در خصوص ایجاد مشکلات زیست محیطی در اثر تاباندن اشعه های اولتراسونیک اعلام نشده است

به گزارش خبرنگار مهر، علی رغم وجود چنین دستگاه های فناورانه ای در کشور، فرودگاه مهرآباد در اقدامی عجیب طرح «BirdStrike» را با استخدام شکارچی و کشتار کبوتران چاهی که در اطراف مهرآباد پرواز می کنند، به اجرا درآورده است.

متأسفانه تا به حال سازمان حفاظت محیط زیست به این اقدام عجیب فرودگاه مهرآباد واکنشی نشان نداده است.

خبرگزاری مهر، گروه جامعه- مسعود بُربُر: برخی فعالان حیات وحش از مرگ پلنگی که محیط زیست استان سال گذشته  رهاسازی کرد خبر داده‌اند. محیط زیست گلستان که تا اوایل همین هفته از دریافت سیگنال‌های گردنبند ردیاب این پلنگ خبر می‌داد اکنون به طور غیررسمی مرگ هیرکان را پذیرفته اما مدعی است قلاده این پلنگ طی دو سه روز اخیر پیدا شده است با این حال فعالان حیات وحش می‌گویند هیرکان پس از رهاسازی حدود ۳۵ روز بیشتر دوام نیاورده، جنازه او سه ماه در فریزر اداره کل محیط زیست بوده و ماه‌های پس از آن هم محیط‌بانان گردنبند ردیاب را جا به جا می‌کرده‌اند تا پلنگ زنده وانمود شود.

خبرگزاری مهر، گروه استان‌ها – زهرا بهرامی: از ابتدای آبان ماه محیط‌زیست یک‌بار دیگر چراغ سبز خود را به شکارچیان نشان داد و صدور پروانه عادی شکار پرندگان در گلستان آغاز شد.

صدور مجوز شکار پرندگان وحشی در حالی برای شکارچیان گلستان آغاز شد که بسیاری از کارشناسان معتقدند گونه‌های پرندگان مهاجر در معرض خطر انقراض قرار دارند و حیات‌وحش گلستان حال‌وروز خوشی ندارد.

مدیر روابط عمومی حفاظت محیط‌زیست گلستان در گفتگو با خبرنگار مهر اظهار کرد: پروانه عادی شکار پرندگان وحشی از ابتدای آبان ماه سال جاری صادر می‌شود و تا پایان بهمن‌ماه ادامه خواهد یافت.

احمد دباغیان افزود: شکارچیان دارای پروانه عادی فقط در روزهای پنجشنبه و جمعه هر هفته در فصل اعلام‌شده برای شکار توسط اداره کل حفاظت محیط‌زیست گلستان، مجاز به شکار در مناطق تعیین‌شده هستند.

وی بابیان اینکه شکار در مناطق چهارگانه (پارک ملی، اثر طبیعی ملی، پناهگاه حیات‌وحش و منطقه حفاظت‌شده) ممنوع است، ادامه داد: پروانه شکار پرندگان خشکی زی کبک، تیهو و بلدرچین، باقرقره شکم سفید، کبوتر چاهی، کبوتر کوهپایه و کبوتر جنگلی ۴۵ روزه و پروانه شکار پرندگان آبزی شامل اردک سرسبز، خوتکا، چنگر، اردک ارده‌ای، اردک نوک پهن، تنجه دوماهه صادر می‌شود.

مدیر روابط عمومی حفاظت محیط‌زیست گلستان تصریح کرد: مدت‌زمان اعتبار پروانه، گونه‌های مجاز قابل شکار، مکان‌های مجاز برای شکار درروی پروانه‌ها قیدشده و شکارچیان موظف به رعایت موارد هستند همچنین پروانه‌های صادره برای پرندگان قیدشده در پروانه بوده و در صورت شکار پرندگان دیگر، با متخلفان برخورد قانونی خواهد شد.

دستگیری ۲۰۶ متخلف

وی خاطرنشان کرد: هر متقاضی در طول فصل شکار هر چهار نوع پروانه شکار را که حائز شرایطش باشد را می‌تواند دریافت کند اما چنانچه یک متقاضی هر یک از پروانه‌ها را در یک استان دریافت کرده باشد صدور همان پروانه در استان‌های دیگر ممنوع خواهد بود.

دباغیان ساخت کومه، چپر، پناهگاه برای شکار پرندگان در تمامی استان و همچنین همراه داشتن توله شکاری در هنگام شکار را ممنوع اعلام کرد و گفت: سال گذشته هفت هزار پروانه عادی شکار در استان صادرشده که این رقم در آبان ماه امسال به چهار هزار و ۵۰۰ مورد رسیده است.

وی به آمار تخلفات صورت گرفته هم اشاره و بیان کرد: سال گذشته ۳۵۳ پرونده تخلف تشکیل و ۴۳۶ متخلف در گلستان دستگیر شدند.

مدیر روابط عمومی حفاظت محیط‌زیست گلستان بابیان اینکه تخلفات در ماه دی و بهمن به اوج می‌رسد، افزود: از ابتدای سال تاکنون ۱۴۳ پرونده تخلف تشکیل و ۲۰۶ شکارچی غیرمجاز در گلستان دستگیرشده‌اند.

به گفته دباغیان همچنین سال گذشته ۱۷۰ قبضه اسلحه کشف شد که ۳۱ مورد آن‌ها قاچاق بوده که این رقم امسال به ۳۴ مورد کشف و ۱۲ قبضه سلاح قاچاق رسیده است.

با یک حساب سرانگشتی می‌توان دریافت با صدور چهار هزار و ۵۰۰ پروانه شکار در دو روز پایانی هفته اجازه شکار ۲۰ هزار پرنده توسط محیط‌زیست در یک ماه صادرشده است و این در حالی است که آمار دقیقی از صید و شکار، شکارچیان غیرمجاز در دست نیست.

چراغ سبز محیط‌زیست به شکارچیان در حالی است که کارشناسان این حوزه معتقدند بسیاری از گونه‌های پرندگان مهاجر در معرض خطر انقراض قرار دارند و ممنوعیت شکار و صید در تمام فصول سال یک ضرورت اجتناب‌ناپذیر برای حیات‌وحش استان است.

یک پیشکسوت حوزه محیط‌زیست در گفتگو با خبرنگار مهر اظهار کرد: هرچند در پروانه شکار صادره از سوی محیط‌زیست ممنوعیت شکار پرندگان حمایت‌شده، قیدشده اما سؤال اینجاست که آیا شکارچی قادر به تشخیص گونه‌های حمایت‌شده هست یا خیر؟

خبرگزاری مهر، گروه استان ها-محمدحسین عابدی: سال‌ها است که مسئولان از ارائه طرح‌های عملی نجات یوز آسیایی سخن می‌گویند و درست در همان زمان تلفات جاده‌ای این جانوران بی‌نظیر، داغی بر داغ‌های فعالان محیط‌زیست می‌گذارد و این طرح‌ها نیز به فراموشی سپرده می‌شود اما به‌راستی برای جلوگیری از تلفات این گربه سان نادر چه باید کرد؟

هفته گذشته بود که خبر تصادف خودرو با ماده یوز آسیایی در محور سبزوار-میامی، یک‌بار دیگر موجی از انتقادات و اظهار نظرات را نسبت به عملکرد نهادهای ذی‌ربط به همراه داشت و امروز توله ۱۳ماهه آن یوز سرگردان در جدال با آهن و آسفالت خشن همچنان باگذشت شش روز از این سانحه به دنبال مادر می‌گردد و احتمال زنده ماندنش توسط کارشناسان تنها ۲۰درصد عنوان می‌شود اما دراین‌بین مقصر کیست؟

سال گذشته نیز برای یوزها به همین منوال گذشت، خبر تصادف‌های سریالی یوزهای آسیایی و کشته شدن آن‌ها توسط چوپانان و پلنگ‌ها در دشت‌ها و کوه‌های منطقه آن‌قدر تأسف‌بار بود که کارشناسان محیط‌زیست را یک‌بار دیگر به ارائه طرحی در زمینهٔ حافظت این‌گونه جانوری دعوت کند تا جمعیت این جانور که امروز ۷۰قلاده در تمام جهان تخمین زده می‌شود بیش از این کاهش نیابد.

یوز حیوانی کم زادوولد است

دلایل متعددی زندگی یوزها را تهدید می‌کند که ازجمله آن‌ها کمبود آب و غذا، عوامل انسانی اعم از جاده، شکار و چوپانان، تجارت پلید این حیوان کمیاب، بلوغ دیر و پیری زودرس، بارداری بسیار سخت و دوران جفت‌گیری بسیار کوتاه، داشتن بیشترین آمار تلفات طبیعی توله ها در بین گربه‌سانان، عدم وجود تکنولوژی بارداری مصنوعی در ایران که هنوز پس از سه سال تحقیق و بررسی بر دو قلاده یوز موسوم به دلبر و کوشکی موفق به تولیدمثل از آن‌ها نشده‌ایم و همچنین تغییر اقلیم و به‌تبع آن برهم خوردن چرخه مهاجرت هستند و دراین‌بین تلفات جاده‌ای یوزهای آسیایی با۶۰درصد قرار دارد.

اتلاف یک یوز آن‌قدر فاجعه‌ای بزرگ محسوب می‌شود که اگر مقیاس یک به ۷۰ قلاده موجود در جهان را در قیاس با یک‌به‌هفت میلیارد جمعیت روی زمین محاسبه کنیم یعنی مرگ یک تمدن به بزرگی هند یا دو برابر جمعیت اتحادیه اروپا در یک‌چشم برهم زدن و در برخورد با یک خودرو و اگر نام این حادثه را نمی‌توان فاجعه گذاشت، چه نامی برازنده آن است؟

حال باید تصور کرد زمانی که یک ماده یوز با این جمعیت بسیار کم و پراکندگی بالا در مرکز ایران اسلامی، توانسته دو توله خود را با چنگ و دندان به سن نوجوانی برساند، برخورد با خودروی سواری یا شکار توسط چوپانان، چه بلایی بر سر جمعیت این‌گونه جانوری در دنیا می‌آورد؟

روزگاری یوز آسیایی در عراق، سوریه، هند، تاجیکستان و ایران دیده می‌شد و امروز این جمعیت تنها و تنها در خاک ایران اسلامی موجود است اما متأسفانه باوجود پروژه یوز آسیایی، سازمان محیط‌زیست و تشکل‌های مرتبط به آن تاکنون اقدام قابل توجه عملی برای حفظ این‌گونه ارزشمند انجام‌نشده است تا همچنان در انتظار رخ دادن خبرهای بد دراین‌باره باشیم.

به گزارش خبرنگار مهر، ناصر آق صبح امروز در دومین همایش ملی صیانت از محیط‌زیست تصریح کرد: دریاچه ارومیه گوهر گرانبهایی در محیط‌زیست استان آذربایجان غربی و کشور است که امروز به یک معضل زیست‌محیطی و اقتصادی تبدیل شده است.

وی با بیان اینکه این دریاچه قبل از بحران ثروت ۱۰ میلیارد دلاری به‌واسطه آرتمیا برای استان داشت، افزود: آن هم‌زمانی که نفت بشکه‌ای هشت دلار بود و کل درآمد نفتی کشور نزدیک ۲۰ میلیارد دلار بود.

معاون پژوهشکده مطالعات دریاچه ارومیه افزود: با خشک شدن تدریجی دریاچه در تابستان ۹۴ تنها یک درصد از آب آن باقی‌مانده بود که پیش‌بینی ما این است تا پایان شهریور ۹۵ این مقدار به نیم درصد برسد و درنهایت دریاچه در سال ۹۶ کلاً خشک شود.

آق با اشاره به برخی اقدامات دولت تدبیر و امید برای احیای این دریاچه تأکید کرد: بااین‌وجود به دلیل اینکه این اقدامات بی‌توجه به تغییرات اخیر دریاچه بوده چندان خروجی نداشته و نمی‌تواند راهگشا باشد.

رئيس مرکز تحقيقات آرتميا و جانوران آبزی دانشگاه اروميه با اذعان به اینکه آرتمیا اساس و پایه صنعت آبزی پروی است و نبود آن پرورش ماهی و میگو را متوقف می‌سازد، متذکر شد: علاوه بر این دریاچه قبلاً انواع جلبک داشت که به‌صورت لجن رسوب می‌کرد و این لجن‌ها برخوردار از خواص درمانی بودند.

وی بیان داشت: با خشک شدن دریاچه تمامی این موجودات از بین رفته و بخش اعظمی از دریاچه به بیابان نمک تبدیل شده است.

آق در تشریح تجربه خشک شدن دریاچه ارومیه متذکر شد: علاوه بر عوامل طبیعی از جمله کاهش بارندگی‌ها عوامل انسانی نیز در خشکی دریاچه مؤثر بود و متأسفانه تبخیر دریاچه به‌شدت افزایش یافته و از ۷۹ میلیارد مترمکعب آب ورودی آن ۷۸ میلیارد مترمکعب تبخیر می‌شود.

وی نتیجه تخریب زودهنگام آب را رسوب شش الی هشت میلیارد تن نمک در این سال‌ها عنوان کرد و گفت: رسوبات به‌ویژه در عمیق‌ترین بخش دریاچه است و موجب شده سطح دریاچه در فاصله ۵۰ کیلومتری کمتر از ۸۰ سانتی‌متر شیب داشته باشد.

رئيس مرکز تحقيقات آرتميا و جانوران آبزي دانشگاه اروميه صافی بستر آب را از جمله موضوعاتی دانست که در برنامه‌های احیا مورد غفلت است و تأکید کرد: این موضوع روند تبخیر آب را نیز شدت می‌بخشد.

آق تأکید دارد که تغییرات ژئو مورفولوژیک دریاچه موجب شده برنامه‌ها و فعالیت‌های احیا خنثی شود و وقت آن رسیده که برنامه‌ها با توجه به تغییرات و طبیعت فعلی دریاچه به اجرا درآید.

معاون پژوهشکده مطالعات دریاچه ارومیه اولین اقدام فوری و ضروری برای احیای دریاچه را کاهش سطح تبخیر دانست و تأکید کرد: در این شرایط رهاسازی بی‌برنامه آب به دریاچه جوابگو نیست.

وی با ذکر تجربه‌های موفق در خصوص دو دریاچه آرال و یوتا، اضافه کرد: در هر دو دریاچه با احداث پل و دیوارکشی به‌صورت فازبندی آب به داخل دریاچه هدایت شده و احیای تدریجی انجام شده است.

به گفته آق لازم است در خصوص دریاچه ارومیه نیز سه هزار کیلومترمربع از آن با شش میلیارد مترمکعب به همین شکل احیا شود.

وی با انتقاد از بی‌توجهی برنامه‌های احیا به میزان آب برای رهاسازی متذکر شد: در برنامه‌های احیا ۱۵ میلیارد مترمکعب آب درخواست شده درحالی‌که ما امروز این مقدار آب را نداریم چه رسد به ۱۰ سال و ۲۰ سال بعد که بحران آب به مراتب بیشتر خواهد بود.

رئيس مرکز تحقيقات آرتميا و جانوران آبزی دانشگاه اروميه معتقد است می‌توان با محدود کردن بخشی از دریاچه حداقل ۶۰ درصد از آن را با آب‌های موجود هدایت کرد و این کار باید با برنامه‌ریزی و هدایت هدفمند رهاسازی آب انجام شود